Η ΓΝΩΜΗ ΜΟΥ
1/1/2016
Οι Χριστουγεννιάτικες
μέρες είναι ένα χρονικό διάστημα όπου αναπτύσσονται ευαισθησίες και προβληματισμοί, ενώ
η διάθεση όλων είναι να κάνουν μια νέα αρχή και να ανασυγκροτηθούν επαγγελματικά, αισθηματικά,
προσωπικά και κοινωνικά.
Είναι πολύ
όμορφο να προσπαθεί κανείς να βελτιώνεται, όμως για να συμβεί αυτό πρέπει πρώτα
απ’ όλα να παραδεχτεί ότι χρειάζεται βελτίωση και αλλαγή.
Με έχει
εντυπωσιάσει πραγματικά ο τρόπος που λειτουργεί η 5μιση χρόνων κόρη μου. Πρόκειται
για μια έντονη προσωπικότητα, η οποία έχει άποψη, ισχυρά ‘’θέλω’’ και τα
διεκδικεί με ιδιαίτερο σθένος και πάθος. Αυτό όμως που είναι καταπληκτικό είναι
δύο αρχές οι οποίες διέπουν της ζωή της και φυσικά τη ζωή όλων των παιδιών μικρής
ηλικίας, πριν μπουν στον κυκεώνα των ‘’πρέπει’’ και των ‘’μη’’!!!
Δύο αρχές
που αν είχαμε προσπαθήσει να διατηρήσουμε στη ζωή μας ως ενήλικοι, ο κόσμος μας
θα ήταν πολύ καλύτερος σε όλα τα επίπεδά του…
Η κόρη μου
λοιπόν ζει ΑΥΘΟΡΜΗΤΑ τη κάθε της στιγμή! Τρώει όταν πεινάει, κοιμάται όταν
νυστάζει, κλαίει όταν την αδικούν, χαμογελάει από ικανοποίηση όταν την
επιβραβεύουν. Γελάει μόνο όταν κάποιο αστείο είναι καλό και όχι από υποχρέωση,
ενώ κάνει παρέα μόνο με όσα παιδάκια συμπαθεί και όχι επειδή έχει κάποιο
συμφέρον….
Χορεύει στη
μέση του δρόμου όταν κάνει κέφι, ενώ τραγουδάει δυνατά όταν νιώσει ότι το έχει
ανάγκη! Τέλος, ζητάει την αγκαλιά μας χωρίς ενδοιασμούς όταν νιώσει ανασφάλεια
και την απολαμβάνει αληθινά, ρουφώντας το 100% της αγάπης και της στοργής που της
προσφέρουμε!
Ζει
ΑΥΘΟΡΜΗΤΑ τα πάντα! Χωρίς ‘’πρέπει’’ και δεύτερες σκέψεις. Χωρίς συμπλέγματα
και καχυποψία!
Πιστεύω ότι ο άνθρωπος είναι πλασμένος για να ζει έτσι, όμως στη πορεία χάνει το δρόμο και γίνεται αυτό που είμαστε εμείς τώρα, το οποίο δυστυχώς κάποιες φορές είναι οδυνηρό…..
Πιστεύω ότι ο άνθρωπος είναι πλασμένος για να ζει έτσι, όμως στη πορεία χάνει το δρόμο και γίνεται αυτό που είμαστε εμείς τώρα, το οποίο δυστυχώς κάποιες φορές είναι οδυνηρό…..
Η δεύτερη
αρχή της κόρης μου και όλων των μικρών παιδιών του κόσμου, είναι ότι από τη
φύση τους δρουν και ζουν ΕΝΑΡΕΤΑ!
Είναι
εκπληκτικό να παρατηρεί κανείς τη συμπεριφορά των παιδιών. Δεν υπάρχει
ίχνος πονηριάς! Δεν έχουν ποτέ σαν στόχο να κάνουν κακό στους άλλους! Τους ενδιαφέρει
να βιώσουν τη μέγιστη ικανοποίηση από ένα παιχνίδι ή από μια βόλτα στο πάρκο
και τίποτα περισσότερο! Τα παιδιά δεν δημιουργούν ίντριγκες και δεν βλέπουν
πουθενά ’’φαντάσματα’’.
Τα παιδιά
ότι κάνουν το κάνουν ΕΝΑΡΕΤΑ γιατί δεν έχουν την ανάγκη να το κάνουν αλλιώς.
Είναι αγνές, καθαρές ψυχές που ζουν τη κάθε στιγμή με σκοπό να παίρνουν και να
δίνουν αγάπη και ικανοποίηση στα πάντα! Δεν τους ενδιαφέρει να πλάσουν περίεργα
σενάρια ή να συνωμοτήσουν για κάτι. Έχουν την αρετή στη ψυχή τους και αυτό
είναι αρκετό για να έχει νόημα και αξία αυτό που κάνουν, όσο απλό ή σύνθετο κι
αν είναι! Έτσι τα παιδιά δεν έχουν
ουσιαστικούς φόβους και υπαρξιακά προβλήματα γιατί πολύ απλά η ΕΝΑΡΕΤΗ ζωή τους
τους προσφέρει απλόχερα αγάπη, χαρά και ικανοποίηση!
Τα παιδιά
πρέπει να γίνουν ο οδηγός μας στη ζωή! Αν προσπαθήσουμε όλοι να μοιάσουμε στα
παιδιά μας και όχι να μοιάσουν εκείνα σ’ εμάς, ο κόσμος γύρω μας θα γίνει
καλύτερος γιατί απλά θα γίνει καλύτερος ο κόσμος μέσα μας! Αν προσπαθήσουμε να
ζήσουμε ΑΥΘΟΡΜΗΤΑ και ΕΝΑΡΕΤΑ σίγουρα η ζωή μας θα αποκτήσει άλλο νόημα και διαφορετική
αξία. Και μόνο με τη σκέψη μιας τέτοιας αλλαγής νιώθει κανείς καλύτερα. Έτσι
δεν είναι;
Μας φαίνεται βουνό μια τέτοια αλλαγή! Και σίγουρα είναι, αφού πρέπει πρώτα να πετάξουμε από πάνω μας τόνους πεποιθήσεων και σάπιων αξιών που νομίζαμε ότι ήταν ‘’το μυστικό της επιτυχίας’’ ενώ πάντα ήταν ‘’ο σίγουρος δρόμος της αποτυχίας’’…
Μας φαίνεται βουνό μια τέτοια αλλαγή! Και σίγουρα είναι, αφού πρέπει πρώτα να πετάξουμε από πάνω μας τόνους πεποιθήσεων και σάπιων αξιών που νομίζαμε ότι ήταν ‘’το μυστικό της επιτυχίας’’ ενώ πάντα ήταν ‘’ο σίγουρος δρόμος της αποτυχίας’’…
Όμως αξίζει
να προσπαθήσουμε. Συχνά άλλωστε το ταξίδι έχει περισσότερη αξία και από τον
ίδιο τον προορισμό! Και μάλλον πολλοί από εμάς θα αναθεωρήσουμε για το τι πραγματικά σημαίνει ''επιτυχία'' και τι ''αποτυχία'' στη ζωή ενός ανθρώπου...
Ολοκληρώνοντας
αυτό το όχι και τόσο μπασκετικό άρθρο, θέλω να ευχαριστήσω από τα βάθη της καρδιάς
μου τη κόρη μου για τα μαθήματα αξιών
που μου δίνει καθημερινά! Της εύχομαι να παραμείνει ΑΥΘΟΡΜΗΤΗ και ΕΝΑΡΕΤΗ σε
όλη της τη ζωή και της υπόσχομαι ότι θα κάνω τα πάντα για να της μοιάσω!
Μάριος Δεσποτάκης
Basketball Coach
Μάριος Δεσποτάκης
Basketball Coach