Σε
αυτό το Ευρωμπάσκετ είχαμε την ευκαιρία να διαπιστώσουμε πολλά, τόσο ως προς την
Εθνική μας ομάδα, όσο και ως προς το ευρωπαϊκό μπάσκετ γενικότερα. Είδαμε πολλά παιχνίδια, ακούσαμε αρκετές συζητήσεις
και αναλύσεις αξιόλογων ανθρώπων και σίγουρα μπορέσαμε να έχουμε μια
ολοκληρωμένη άποψη για το τι παρουσιάστηκε σε αυτό το τουρνουά.
Ξεκινώντας από την τακτική θα έλεγα ότι δεν είδαμε κάτι καινούριο αυτό το καλοκαίρι. Όλοι εξακολουθούν να εμπιστεύονται το pick n’ roll και μέσα από αυτό να δημιουργούν επιθετικές καταστάσεις προσαρμοσμένες στις ανάγκες των ομάδων τους. Η δημιουργία τριγώνων, τα choice παιχνίδια, τα απλά screens για γρήγορες φάσεις, ήταν μερικά από τα στοιχεία που βλέπαμε συνέχεια στις ομάδες. Το θέμα ήταν λοιπόν ποιος είχε τους καλύτερους παίκτες και ποιος παρέμενε συγκεντρωμένος για να διαβάζει την άμυνα και να έχει τις ανάλογες καλές και αποτελεσματικές επιλογές.
Οι Ισπανοί μόλις αποφάσισαν να παίξουν ως ομάδα έδειξαν ότι είχαν τα παραπάνω στοιχεία στον απόλυτο βαθμό! Άριστες επιλογές, πλουραλισμός και πολύ ταλέντο! Δίκαιοι πρωταθλητές, μάλλον εύκολα τελικά, αν και παραλίγο να γίνουν ρεζίλι με τις εμφανίσεις τους στην πρώτη φάση…
Οι Σέρβοι κατέθεσαν ταλέντο, φιλοσοφία και ιδιαίτερο πάθος. Αν συνεχίσουν με υπομονή θα καταφέρουν να ξαναγίνουν μια σταθερά υπολογίσιμη δύναμη, όχι μόνο για την Ευρώπη.
Οι Σλοβένοι για μια ακόμα φορά αδίκησαν τον εαυτό τους, αφού απέδειξαν περίτρανα ότι στο μπάσκετ χρειάζεται και μυαλό εκτός από προσόντα…
Οι Τούρκοι ήταν εξαιρετικοί στην πρώτη και δεύτερη φάση, όμως είχαν την ατυχία να πέσουν πάνω στην Εθνική μας στα προημιτελικά! Πάντως δείχνουν να αποκτούν ταυτότητα και σίγουρα θα είναι αξιόλογοι στο Μπουντομπάσκετ του 2010 στην χώρα τους.
Οι Γάλλοι μάλλον παίζουν με το ένστικτο και τα αθλητικά προσόντα. Εκτός από τον τεράστιο Πάρκερ οι υπόλοιποι μάλλον δεν έχουν και την καλύτερη γνώση του αθλήματος…
Οι Ρώσοι κατά την άποψή μου έχουν χάσει τη ταυτότητα τους. Η παρουσία αμερικανών παικτών και προπονητών έχει αλλοιώσει την φιλοσοφία τους και μάλλον πρέπει να ξεκινήσουν κάτι διαφορετικό.
Όσο για τους Λιθουανούς, με απογοήτευσαν. Έπαιξαν πολύ μέτριο μπάσκετ, έδειχναν απείθαρχοι σε άμυνα και επίθεση και πραγματικά το μόνο ενδιαφέρον στη Λιθουανική ομάδα ήταν η παρουσία του Κλέιζα, τον οποίο μάλιστα περίμενα καλύτερο…
Οι υπόλοιπες ομάδες δεν είχαν κάτι το ιδιαίτερο να παρουσιάσουν. Πάλεψαν φιλότιμα, όμως η ποιότητα τους δεν τους επέτρεψε να κάνουν κάτι περισσότερο από την απλή συμμετοχή.
Ως προς την Εθνική μας, μάλλον θα πρέπει να είμαστε ικανοποιημένοι από την κατάκτηση της τρίτης θέσης. Βέβαια, αν δεν είχαμε στα ημιτελικά τους ισπανούς, ίσως να παίζαμε και στον τελικό.
Παίξαμε σοφώς πιο γρήγορο μπάσκετ σε σχέση με το πρόσφατο παρελθόν, πιο ελεύθερα, όμως ήμασταν μέτριοι στην άμυνα και τα ριμπάουντ, κάτι που για εμάς είναι καταστροφικό! Oι απουσίες βασικών παικτών επηρέασε την προσωπικότητα της ομάδας και ανέδειξε σοβαρές αδυναμίες οι οποίες φάνηκαν ακόμα και στα παιχνίδια που κερδίσαμε.
Στο προπονητικό κομμάτι ο Καζλάουσκας και οι συνεργάτες του έκαναν καλά τη δουλειά τους, αλλά μέχρι εκεί. Εγώ διαφωνώ κάθετα με την παρουσία ξένου προπονητή στον πάγκο της Ελλάδας, όποιος κι αν είναι αυτός! Είναι απαράδεκτο να πιστεύει η ομοσπονδία ότι δεν υπάρχει ένας προπονητής έλληνας άξιος να βρίσκεται στον πάγκο της ομάδας αυτής…
Παρόλα αυτά θα ευχηθώ να υπάρχει ανάλογη συνέχεα στην εθνική μας ομάδα για το καλό του ελληνικού μπάσκετ. Η πρόκληση του επόμενου καλοκαιριού είναι πραγματικά σπουδαία και πρέπει να παρουσιαστούμε πανέτοιμοι και υπερπλήρεις στα γήπεδα της Τουρκίας!
Δεσποτάκης Μάριος
Basketball Coach
Ξεκινώντας από την τακτική θα έλεγα ότι δεν είδαμε κάτι καινούριο αυτό το καλοκαίρι. Όλοι εξακολουθούν να εμπιστεύονται το pick n’ roll και μέσα από αυτό να δημιουργούν επιθετικές καταστάσεις προσαρμοσμένες στις ανάγκες των ομάδων τους. Η δημιουργία τριγώνων, τα choice παιχνίδια, τα απλά screens για γρήγορες φάσεις, ήταν μερικά από τα στοιχεία που βλέπαμε συνέχεια στις ομάδες. Το θέμα ήταν λοιπόν ποιος είχε τους καλύτερους παίκτες και ποιος παρέμενε συγκεντρωμένος για να διαβάζει την άμυνα και να έχει τις ανάλογες καλές και αποτελεσματικές επιλογές.
Οι Ισπανοί μόλις αποφάσισαν να παίξουν ως ομάδα έδειξαν ότι είχαν τα παραπάνω στοιχεία στον απόλυτο βαθμό! Άριστες επιλογές, πλουραλισμός και πολύ ταλέντο! Δίκαιοι πρωταθλητές, μάλλον εύκολα τελικά, αν και παραλίγο να γίνουν ρεζίλι με τις εμφανίσεις τους στην πρώτη φάση…
Οι Σέρβοι κατέθεσαν ταλέντο, φιλοσοφία και ιδιαίτερο πάθος. Αν συνεχίσουν με υπομονή θα καταφέρουν να ξαναγίνουν μια σταθερά υπολογίσιμη δύναμη, όχι μόνο για την Ευρώπη.
Οι Σλοβένοι για μια ακόμα φορά αδίκησαν τον εαυτό τους, αφού απέδειξαν περίτρανα ότι στο μπάσκετ χρειάζεται και μυαλό εκτός από προσόντα…
Οι Τούρκοι ήταν εξαιρετικοί στην πρώτη και δεύτερη φάση, όμως είχαν την ατυχία να πέσουν πάνω στην Εθνική μας στα προημιτελικά! Πάντως δείχνουν να αποκτούν ταυτότητα και σίγουρα θα είναι αξιόλογοι στο Μπουντομπάσκετ του 2010 στην χώρα τους.
Οι Γάλλοι μάλλον παίζουν με το ένστικτο και τα αθλητικά προσόντα. Εκτός από τον τεράστιο Πάρκερ οι υπόλοιποι μάλλον δεν έχουν και την καλύτερη γνώση του αθλήματος…
Οι Ρώσοι κατά την άποψή μου έχουν χάσει τη ταυτότητα τους. Η παρουσία αμερικανών παικτών και προπονητών έχει αλλοιώσει την φιλοσοφία τους και μάλλον πρέπει να ξεκινήσουν κάτι διαφορετικό.
Όσο για τους Λιθουανούς, με απογοήτευσαν. Έπαιξαν πολύ μέτριο μπάσκετ, έδειχναν απείθαρχοι σε άμυνα και επίθεση και πραγματικά το μόνο ενδιαφέρον στη Λιθουανική ομάδα ήταν η παρουσία του Κλέιζα, τον οποίο μάλιστα περίμενα καλύτερο…
Οι υπόλοιπες ομάδες δεν είχαν κάτι το ιδιαίτερο να παρουσιάσουν. Πάλεψαν φιλότιμα, όμως η ποιότητα τους δεν τους επέτρεψε να κάνουν κάτι περισσότερο από την απλή συμμετοχή.
Ως προς την Εθνική μας, μάλλον θα πρέπει να είμαστε ικανοποιημένοι από την κατάκτηση της τρίτης θέσης. Βέβαια, αν δεν είχαμε στα ημιτελικά τους ισπανούς, ίσως να παίζαμε και στον τελικό.
Παίξαμε σοφώς πιο γρήγορο μπάσκετ σε σχέση με το πρόσφατο παρελθόν, πιο ελεύθερα, όμως ήμασταν μέτριοι στην άμυνα και τα ριμπάουντ, κάτι που για εμάς είναι καταστροφικό! Oι απουσίες βασικών παικτών επηρέασε την προσωπικότητα της ομάδας και ανέδειξε σοβαρές αδυναμίες οι οποίες φάνηκαν ακόμα και στα παιχνίδια που κερδίσαμε.
Στο προπονητικό κομμάτι ο Καζλάουσκας και οι συνεργάτες του έκαναν καλά τη δουλειά τους, αλλά μέχρι εκεί. Εγώ διαφωνώ κάθετα με την παρουσία ξένου προπονητή στον πάγκο της Ελλάδας, όποιος κι αν είναι αυτός! Είναι απαράδεκτο να πιστεύει η ομοσπονδία ότι δεν υπάρχει ένας προπονητής έλληνας άξιος να βρίσκεται στον πάγκο της ομάδας αυτής…
Παρόλα αυτά θα ευχηθώ να υπάρχει ανάλογη συνέχεα στην εθνική μας ομάδα για το καλό του ελληνικού μπάσκετ. Η πρόκληση του επόμενου καλοκαιριού είναι πραγματικά σπουδαία και πρέπει να παρουσιαστούμε πανέτοιμοι και υπερπλήρεις στα γήπεδα της Τουρκίας!
Δεσποτάκης Μάριος
Basketball Coach
