Η εποχή που ζούμε και ο ρυθμός της καθημερινότητάς μας, μας έχει βάλει σε μια παράλογη διαδικασία σκέψης…
Μετράμε τα πάντα με βάση τις υλικές απολαβές που έχουμε. Το υλικό κέρδος και η οικονομική καταξίωση είναι πλέον ο πρώτος στόχος της ζωής μας και έπονται κατά πολύ η ψυχική ηρεμία, η χαρά, η ικανοποίηση, η αγάπη, η φιλία κτλ
Έχουμε
φτάσει στο σημείο και στον αθλητισμό ακόμα να βάζουμε πάνω από όλα το χρήμα και
έχουμε ξεχάσει όλα εκείνα που κάποτε ήταν το κίνητρο για να βρεθεί κάποιος στην
αθλητική οικογένεια!
Κίνητρα λοιπόν στο μπάσκετ και ειδικά στο γυναικείο μπάσκετ μιας και εκεί χρειάζονται περισσότερο…
Πολλές φορές έχω ακούσει γονείς να αποτρέπουν τα κορίτσια τους να παίξουν μπάσκετ με την δικαιολογία ότι «το γυναικείο μπάσκετ δεν έχει λεφτά, μέλλον κτλ». Αν είναι δυνατόν! Δηλαδή ένα κοριτσάκι 10, 12 ή 15 ετών παίζει μπάσκετ με στόχο να βγάλει λεφτά; Σκοπεύει να λύσει το πρόβλημα της ζωής του μέσα από τον αθλητισμό; Δηλαδή το μοναδικό όφελος ενός παιδιού που βρίσκεται στο γήπεδο είναι το χρήμα;
ΣΙΓΟΥΡΑ ΟΧΙ! Σε καμία περίπτωση δεν πρέπει να υπάρχει καν μέσα στο μυαλό μας. Το γυναικείο μπάσκετ, όπως και τα περισσότερα ομαδικά αθλήματα προσφέρουν πολλά στην σωστή διαπαιδαγώγηση και διαμόρφωση του χαρακτήρα ενός παιδιού.
Η ομαδικότητα, η κοινωνικότητα, η ορθή κρίση και οι σωστές επιλογές, είναι χαρακτηριστικά μιας σωστής αθλήτριας. Ένας σωστός άνθρωπος και αυτά τα στοιχεία δεν χρειάζεται για να επιτύχει στην ζωή του;
Ο συναγωνισμός, η προσπάθεια, η αγωνία για το αποτέλεσμα και η αντίδραση στο αποτέλεσμα (νίκη-ήττα), δίνει στο παιδί την ικανότητα να αντιμετωπίζει «μάχες» και να φέρεται ανάλογα στην οποιαδήποτε έκβαση έχουν αυτές! Και η ζωή γεμάτη μάχες δεν είναι;..
Ακόμα και όταν ένα παιδί αδικείται μέσα στην ομάδα του (συχνή άποψη των γονιών) έχει πάρα πολλά να μάθει από αυτό το γεγονός! Μήπως στην καθημερινή μας ζωή δεν βιώνουμε την αδικία σε διάφορα επίπεδα; Τι κάνουμε τότε, εγκαταλείπουμε ή παλεύουμε να διορθώσουμε την κατάσταση;
Και το πιο βασικό είναι οι στόχοι. Βάζεις στόχους στον αθλητισμό. Και όταν τους πετύχεις βάζεις κι άλλους μέχρι να πετύχεις και αυτούς. Και μετά νέους στόχους κτλ. Όπως ακριβώς κάνουμε σε όλη την πορεία της ζωής μας!
Όλα τα παραπάνω είναι σοβαρότατα και υγιέστατα κίνητρα, ώστε ένα παιδί να ασχοληθεί με το μπάσκετ που και ποιότητα σαν άθλημα διαθέτει και σε αρκετά υψηλό επίπεδο βρίσκεται σε σχέση με άλλα ομαδικά αθλήματα. Αυτά πρέπει να ξέρουν η οικογένεια, το σχολείο και όλοι όσοι μπορούν να ωθήσουν τα μικρά παιδιά να ασχοληθούν!
Το μικρό παιδί αυτό που μπορεί να βιώσει άμεσα είναι η μαγεία του παιχνιδιού, η ευχαρίστηση! Πλέον οι αλάνες δεν υπάρχουν και οι δρόμοι είναι τουλάχιστον επικίνδυνοι. Είναι απαραίτητο τα παιδιά να εκτονώνονται και να διασκεδάζουν με φυσιολογικό, πραγματικό τρόπο και όχι με εικονικές πραγματικότητες (πχ video games). Πρέπει να τρέξουν ,να ιδρώσουν, ακόμα και να χτυπήσουν, δηλαδή ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΠΑΙΞΟΥΝ!
Θα ήθελα τελειώνοντας να αναφερθώ στις μεγάλης ηλικίας αθλήτριες, οι οποίες τα τελευταία χρόνια κρατούν το γυναικείο μπάσκετ στην πλάτη τους. Τα κορίτσια αυτά έχουν βιώσει όλα όσα ανέφερα, έχουν γαλουχηθεί στον χώρο του μπάσκετ. Δεν είναι τυχαίο άλλωστε ότι οι περισσότερες υποφέρουν πραγματικά όταν έρχεται η ώρα να αποχωρίσουν! Αυτό συμβαίνει επειδή οι ωραίες στιγμές που ζουν μέσα στα γήπεδα είναι πολλές και έντονες και σίγουρα αυτές είναι που πάντα θα θυμούνται και θα νοσταλγούν…
Τους προτείνω λοιπόν να φύγουν όσο το δυνατόν αργότερα. Να εξαντλήσουν όλα τους τα περιθώρια και το βασικότερο να διδάξουν με το παράδειγμα τους και το ήθος τους στα νέα κορίτσια την πραγματική αξία του γυναικείου μπάσκετ, που προσωπικά πιστεύω ότι είναι αξιόλογη!
Δεσποτάκης Μάριος
basketball coach
Κίνητρα λοιπόν στο μπάσκετ και ειδικά στο γυναικείο μπάσκετ μιας και εκεί χρειάζονται περισσότερο…
Πολλές φορές έχω ακούσει γονείς να αποτρέπουν τα κορίτσια τους να παίξουν μπάσκετ με την δικαιολογία ότι «το γυναικείο μπάσκετ δεν έχει λεφτά, μέλλον κτλ». Αν είναι δυνατόν! Δηλαδή ένα κοριτσάκι 10, 12 ή 15 ετών παίζει μπάσκετ με στόχο να βγάλει λεφτά; Σκοπεύει να λύσει το πρόβλημα της ζωής του μέσα από τον αθλητισμό; Δηλαδή το μοναδικό όφελος ενός παιδιού που βρίσκεται στο γήπεδο είναι το χρήμα;
ΣΙΓΟΥΡΑ ΟΧΙ! Σε καμία περίπτωση δεν πρέπει να υπάρχει καν μέσα στο μυαλό μας. Το γυναικείο μπάσκετ, όπως και τα περισσότερα ομαδικά αθλήματα προσφέρουν πολλά στην σωστή διαπαιδαγώγηση και διαμόρφωση του χαρακτήρα ενός παιδιού.
Η ομαδικότητα, η κοινωνικότητα, η ορθή κρίση και οι σωστές επιλογές, είναι χαρακτηριστικά μιας σωστής αθλήτριας. Ένας σωστός άνθρωπος και αυτά τα στοιχεία δεν χρειάζεται για να επιτύχει στην ζωή του;
Ο συναγωνισμός, η προσπάθεια, η αγωνία για το αποτέλεσμα και η αντίδραση στο αποτέλεσμα (νίκη-ήττα), δίνει στο παιδί την ικανότητα να αντιμετωπίζει «μάχες» και να φέρεται ανάλογα στην οποιαδήποτε έκβαση έχουν αυτές! Και η ζωή γεμάτη μάχες δεν είναι;..
Ακόμα και όταν ένα παιδί αδικείται μέσα στην ομάδα του (συχνή άποψη των γονιών) έχει πάρα πολλά να μάθει από αυτό το γεγονός! Μήπως στην καθημερινή μας ζωή δεν βιώνουμε την αδικία σε διάφορα επίπεδα; Τι κάνουμε τότε, εγκαταλείπουμε ή παλεύουμε να διορθώσουμε την κατάσταση;
Και το πιο βασικό είναι οι στόχοι. Βάζεις στόχους στον αθλητισμό. Και όταν τους πετύχεις βάζεις κι άλλους μέχρι να πετύχεις και αυτούς. Και μετά νέους στόχους κτλ. Όπως ακριβώς κάνουμε σε όλη την πορεία της ζωής μας!
Όλα τα παραπάνω είναι σοβαρότατα και υγιέστατα κίνητρα, ώστε ένα παιδί να ασχοληθεί με το μπάσκετ που και ποιότητα σαν άθλημα διαθέτει και σε αρκετά υψηλό επίπεδο βρίσκεται σε σχέση με άλλα ομαδικά αθλήματα. Αυτά πρέπει να ξέρουν η οικογένεια, το σχολείο και όλοι όσοι μπορούν να ωθήσουν τα μικρά παιδιά να ασχοληθούν!
Το μικρό παιδί αυτό που μπορεί να βιώσει άμεσα είναι η μαγεία του παιχνιδιού, η ευχαρίστηση! Πλέον οι αλάνες δεν υπάρχουν και οι δρόμοι είναι τουλάχιστον επικίνδυνοι. Είναι απαραίτητο τα παιδιά να εκτονώνονται και να διασκεδάζουν με φυσιολογικό, πραγματικό τρόπο και όχι με εικονικές πραγματικότητες (πχ video games). Πρέπει να τρέξουν ,να ιδρώσουν, ακόμα και να χτυπήσουν, δηλαδή ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΠΑΙΞΟΥΝ!
Θα ήθελα τελειώνοντας να αναφερθώ στις μεγάλης ηλικίας αθλήτριες, οι οποίες τα τελευταία χρόνια κρατούν το γυναικείο μπάσκετ στην πλάτη τους. Τα κορίτσια αυτά έχουν βιώσει όλα όσα ανέφερα, έχουν γαλουχηθεί στον χώρο του μπάσκετ. Δεν είναι τυχαίο άλλωστε ότι οι περισσότερες υποφέρουν πραγματικά όταν έρχεται η ώρα να αποχωρίσουν! Αυτό συμβαίνει επειδή οι ωραίες στιγμές που ζουν μέσα στα γήπεδα είναι πολλές και έντονες και σίγουρα αυτές είναι που πάντα θα θυμούνται και θα νοσταλγούν…
Τους προτείνω λοιπόν να φύγουν όσο το δυνατόν αργότερα. Να εξαντλήσουν όλα τους τα περιθώρια και το βασικότερο να διδάξουν με το παράδειγμα τους και το ήθος τους στα νέα κορίτσια την πραγματική αξία του γυναικείου μπάσκετ, που προσωπικά πιστεύω ότι είναι αξιόλογη!
Δεσποτάκης Μάριος
basketball coach
